Bolesna przeszłość.

Czy zastanawialiście się kiedyś jaki wpływ na nasze życie ma to co kiedyś się wydarzyło?

W zdecydowanej większości przypadków bolesne wspomnienia pochodzą z dzieciństwa. Niekiedy pewna sytuacja, osoba czy słowa są tak głęboko wyryte w naszych sercach i umysłach, że nie potrafimy o nich zapomnieć, mimo upływu wielu lat. Często zdarza się, że to nasi rodzice popełniają błędy, za które my musimy zapłacić. Przecież to co było kiedyś, wielu z nas ciągle pamięta, szczególnie zapada nam w pamięci jednak to co było złe, o tym ciężko zapomnieć. Mimo prób człowiek ma wrodzoną zdolność zapamiętywania swoich krzywd, próby porzucenia bolesnych wspomnień w wielu sytuacjach nie mają sensu i są z góry skazane na porażkę.


Wspomnienia? Co z nimi?
O  tak każdy z nas lubi wspominać swoje dzieciństwo, to co było kiedyś, historię, które przeżyliśmy, nasze wzloty i upadki. Historia każdego z nas jest odmienna. Niektórzy, mogą się chwalić swoimi osiągnięciami i sukcesami, lecz bywają też tacy, dla których to co było to najgorszy koszmar, do którego nie chcą wracać.


Co z ludźmi dotkniętymi cierpieniem od dziecka?
Tutaj sytuacja jest nieco odmienna. Taka osoba często nie lubi mówić o swojej przeszłości, to dla niej ciężki i niekomfortowy temat.
Bo kto lubi się chwalić czymś co nas zraniło, czy też co było złe?
Ludzie często w takich sytuacjach zachowują się bardzo podobnie. Kumulują w sobie agresję, nie dopuszczają innych zbyt szybko do swojej "sfery prywatnej". Prosto mówiąc zamykają się przed otoczeniem, są ostrożni w nawiązywaniu nowych kontaktów. Często takie osoby są odrzucane przez innych, i żyją  jak to mówimy "w swoim świecie".
Bierna postawa innych na krzywdę w tych czasach to coś normalnego. Niestety zbyt wielu z nas przechodzi obok cierpienia innych bardzo sceptycznie, nie zwracając na to uwagi, nie próbując jakkolwiek pomóc krzywdzonej osobie. Zgromadzona agresja nie raz przejawia się złymi decyzjami, chęć zemsty prowadzi wiele takich osób to  konfliktów, sytuacji, w których są zdani sami na siebie, i każda droga niesie za sobą poważne konsekwencje.


Jak sobie pomóc?

Najwyższy czas, abyś pomyśleć wyłącznie o sobie, gdyż to sprawi, że poczujesz się lepiej, a to właśnie o twoje uczucia tutaj chodzi.. 

Musisz na nowo nauczyć się wyrażać własne zdanie. 

Musisz przypomnieć sobie, jak to jest mówić „nie mogę”. 

Musisz uwolnić się od odpowiedzialności za bolesne doznania twojego dzieciństwa i obarczyć odpowiedzialnością za nie kogo należy. 

Z pewnością wiele osób czuję żal wobec, tego co spotkało ich w przeszłości. Dobrym sposobem na początek jest porozmawianie z zaufaną osobą o swoich żalach, lub też szukanie wsparcia w postaci psychologa. Nie ma na co czekać, gdyż czekanie nic nie da, a może tylko pogorszyć psychiczny stan osoby obarczonej takimi wspomnieniami.

"Zapomnieć. Takie proste słowo. Gdy­by część jej mózgu pot­ra­fiła od tak, po pros­tu wy­mazać in­formację bez śla­du. Tak jak za­pom­niała o dro­biaz­gach: wysłaniu życzeń, od­da­niu książki do bib­liote­ki, ku­pieniu pas­ty do zębów pod­czas za­kupów w su­per­marke­cie. Z wiel­ki­mi wy­darze­niami nie jest już jed­nak tak łat­wo. Wy­ryły się w pa­mięci na zaw­sze. Żyją w tkan­kach mózgu, pod skórą, we krwi. Zwi­nięte w kłębek, drze­mią w nieświado­mości, do cza­su, aż coś je zbudzi. Ni stąd ni zowąd wspom­nienia ożywają, wy­pełniając głowę ob­ra­zami przeszłości."